सर्वव्यापी नारायण । कैसें करुं आवाहन ॥१॥
अन्तर्बाह्य सच्चिद्घन । कैसें करुं हो मी ध्यान ॥२॥
कोठें नसे तो आपण । काय अर्पूं हो आसन ॥३॥
नाहीं जेथें लेश मळ । कैसें अर्पूं स्नाना जळ ॥४॥
सूर्यचंद्र तेजें तपे । तेथें दीप कैसा खपे ॥५॥
सर्वभक्षी काळ त्याला । अर्पूं नैवेद्य कोठला ॥६॥
शुद्ध अंतःकरण जाण । परी केलें सिंहासन ॥७॥
तेथें बैसविला देव । प्रेमजळीं न्हाणीं शिव ॥८॥
प्राणपुष्पें हो पूजिला । द्वैत नैवेद्य अर्पिला ॥९॥
सत्य चंदन लाविला । कामक्रोध धूप भला ॥१०॥
सोहंभाव दीप केला । मोहतम लयीं नेला ॥११॥
भक्तितांबूल दीधला । ऐक्यभावें आलिंगिला ॥१२॥
व्यवहारीं येरझारा । प्रदक्षिणा प्राणाधारा ॥१३॥
शब्द येती जे बाहेर । तेचि प्रार्थना विमळ ॥१४॥
ऐसें केलें हो पूजन । हारपलें देहभान ॥१५॥
मन होऊनी उन्मन । ’रंग’ नाचे नारायण ॥१६॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
