औदुंबर तळीं उभा नरहरी, भक्तांची अंतरीं वाट पाहे ॥१॥
सुंदर तें ध्यान पाहातां तत्क्षण, वेडावलें मन नाचूं लागे ॥२॥
अंगांची ते कांति कोण वर्णी दीप्ति, कोटि चंद्र ज्योति नेत्रीं वसे ॥३॥
काषाय कौपीन छाटी प्रावरण, सच्चित्सुखघन ब्रह्म पूर्ण ॥४॥
दंडपात्र हातीं सुगंधी विभूति, हार कंबुकंठी शोभतसे ॥५॥
भक्तां साठीं ठेला अनेकीं एकला, गुणागुणकाला ’रङग’दिव्य ॥६॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
