धांव धांव दत्ता किती बाहूं आतां ।
चैन नसे चित्ता येईं वेगीं ॥१॥
येई वेगीं दत्ता तूंचि माता पिता ।
आन नसे त्राता कोणी जगीं ॥२॥
जगीं माय बाप तूंचि सखा कृप ।
स्वस्वरुपीं थाप बाळ तुझें ॥३॥
बाळ तुझें माई अंकावरी घेईं ।
बोधस्तन देईं मुखीं माझ्या ॥४॥
मुखीं माझ्या शोष पडतो विशेष ।
प्रेमरस धीश पाजीं रङगा’ ॥५॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
