श्रीएकनाथी भागवत / श्लोक ३६ वा

अकरा इंद्रियें पंच महाभूतें । हें सोळा कळांचें लिंगदेह येथें ।

मुख्यत्वें प्राधान्य मनाचें तेथें । नाना विषयांतें कल्पक ॥४२०॥

येथ लिंगदेह तेंचि मन । मनाआधीन इंद्रियें जाण ।

मनाचेनि देहासी गमन । तेथ देहाभिमान मनासवें ॥२१॥

मन ज्यातें सोडूनि जाये । तेथ अभिमान उभा न राहे ।

मनायोगें अभिमान पाहें । देहाचा वाहे खटाटोप ॥२२॥

जेथ विषयासक्त मन । करी शुभाशुभ कर्माचरण ।

तेव्हां होऊनि कर्माधीन । देही करी गमन देहांतरा ॥२३॥

आत्मा यासी अलिप्त भिन्न । परी देहासवें दावी गमन ।

हें अतिअतर्क्य विंदान । ऐक लक्षण तयाचें ॥२४॥

घट जेथ जेथ हिंडों वैसे । आकाश त्यासवें जात दिसे ।

परी ढळणें नाहीं आकाशें । आत्म्याचें तैसें गमन येथें ॥२५॥

घटामाजीं भरिजे अमृत । अथवा घालिजे खातमूत ।

आकाश दोहींसीं अलिप्त । तेवीं सुखदुःखातीत देहस्थ आत्मा ॥२६॥

घट घायें कीजे शतचूर । परी आकाशीं न निघे चीर ।

तेवीं नश्वरीं अनश्वर । जाण साचार निजात्मा ॥२७॥

घट फुटोनि जेथ नाशे । तेथ आकाश आकाशीं सहज असे ।

नवा घट जेथ उपजों बैसे । तों तेथ आकाशें व्यापिजे ॥२८॥

तेवीं देहाचें नश्वरपण । आत्मा अखंडत्वें परिपूर्ण ।

आत्म्यासी देहांतरगमन । जन्ममरण असेना ॥२९॥

देहीचें देहांतरगमन । वासनायोगें करी मन ।

तें मनोगमनाचें लक्षण । ऐक संपूर्ण सांगेन ॥४३०॥