क्कचिद्गुणोऽपि दोषः स्याद्दोषोऽपि विधिना गुणः ।
गुणदोषार्थनियमस्तद्भिदामेव बाधते ॥१६॥
ज्याचा मानिजे उत्तम गुण । तोचि दोष होय परतोन ।
एवं कर्मचि कर्मासी जाण । दोष दारुण उपजवी ॥७२॥
कर्मीं मुख्यत्वें गा आचमन । हें कर्मशुद्धीचें निजकारण ।
तेंचि दक्षिणाभिमुखें केल्या जाण । दोष दारुण उपजवी ॥७३॥
कानींची जेणें जाय तिडिक । तेंचि मुखीं घालितां देख ।
होय अत्यंत बाधक । प्राणांतिक अतिबाधा ॥७४॥
आचमनीं माषमात्र जीवन । घेतल्या होईजे पावन ।
तेंचि अधिक घेतां जाण । सुरापानसम दोष ॥७५॥
फणस खातां लागे गोड । तें जैं अधिक खाय तोंड ।
तैं शूळ उठे प्रचंड । फुटे ब्रह्मांड अतिव्यथा ॥७६॥
सूर्यपूजनीं पुण्य घडे । तेथ जैं बेलपत्र चढे ।
तैं पुण्य राहे मागिलीकडे । दोष रोकडे पूजकां ॥७७॥
ऐसा कर्मीं कर्मविन्यास । गुण तोचि करी दोष ।
कोठें दोषांचाही विलास । पुण्य बहुवस उपजवी ॥७८॥
चोराकुलितमार्गीं जाण । ब्राह्मण करितां प्रातःस्नान ।
तो नेतां कर्म त्यागून । दोषचि परी गुण गंभीर होय ॥७९॥
सर्पगरळेचें जीवन । ब्राह्मणें करितां प्राशन ।
तें पात्र घेतां हिरोन । दोषचि परी गुण गंभीर होय ॥१८०॥
गृहस्थासी अग्निहोत्र गुण । तोचि संन्याशासी अवगुण ।
ब्राह्मणीं विहीत वेदमंत्रपठण । शूद्रासी जाण तो दोष ॥८१॥
विषयनिवृत्तीलागीं सुगम । गुणदोषांचा केला नेम ।
हें नेणोनि वेदाचें वर्म । विषयभ्रम भ्रांतासी ॥८२॥
जंव भ्रांति तंव कर्मप्रवृत्ती । तेथ गुणदोषांची थोर ख्याती ।
जेवीं कां खद्योत लखलखिती । आंधारे रातीं सतेज ॥८३॥
तेवीं गुणदोषांमाजीं जाण । अवश्य अंगी आदळे पतन ।
तेचि अर्थींचें निरूपण । स्वयें श्रीकृष्ण सांगत ॥८४॥
yashawant hire
फारच छान आहे