ते देवानुचरा दृष्ट्वा स्त्रियः श्रीरिव रूपिणीः ।

गन्धेन मुमुहुस्तासां रूपौदार्यहतश्रियः ॥१३॥

या स्त्रिया देखोनि दिठीं । कामु मूर्च्छित पडिला सृष्टीं ।

वसंत घटघटां लाळ घोंटी । क्रोधाची दृष्टी तटस्थ ठेली ॥८२॥

भ्रमर विसरले झणत्कार । कोकिळा विसरल्या पंचम स्वर ।

प्राण विसरला संचार । देवानुचर भुलले ॥८३॥

देखोनि त्यांचिया स्वरुपासी । अप्सरा दिसती जैशा दासी ।

अत्यंत लज्जा झाली त्यांसी । काळिमेसी उतरल्या ॥८४॥

त्यांचे अंगींचा सुगंध वातु । तेणें भुलला वसंतु ।

मलयानिल झाला भ्रांतु । त्यांचा अंगवातु लागतां ॥८५॥

नारायणाची विद्या कैसी । जे भुलवूं आले आपणासी ।

भुली पाडिली तयांसी । योगमायेसी दावूनि ॥८६॥

सुंदरत्वें रंभा तिलोत्तमा । जिया मंदरमथनीं जिंतिलिया रमा ।

रमेहूनियां उत्तमा । उत्तमोत्तमा अतिरुपें ॥८७॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
yashawant hire

फारच छान आहे

हमारे टेलिग्राम ग्रुप से जुड़े। यहाँ आप अन्य रचनाकरों से मिल सकते है। telegram channel