ते देवानुचरा दृष्ट्वा स्त्रियः श्रीरिव रूपिणीः ।
गन्धेन मुमुहुस्तासां रूपौदार्यहतश्रियः ॥१३॥
या स्त्रिया देखोनि दिठीं । कामु मूर्च्छित पडिला सृष्टीं ।
वसंत घटघटां लाळ घोंटी । क्रोधाची दृष्टी तटस्थ ठेली ॥८२॥
भ्रमर विसरले झणत्कार । कोकिळा विसरल्या पंचम स्वर ।
प्राण विसरला संचार । देवानुचर भुलले ॥८३॥
देखोनि त्यांचिया स्वरुपासी । अप्सरा दिसती जैशा दासी ।
अत्यंत लज्जा झाली त्यांसी । काळिमेसी उतरल्या ॥८४॥
त्यांचे अंगींचा सुगंध वातु । तेणें भुलला वसंतु ।
मलयानिल झाला भ्रांतु । त्यांचा अंगवातु लागतां ॥८५॥
नारायणाची विद्या कैसी । जे भुलवूं आले आपणासी ।
भुली पाडिली तयांसी । योगमायेसी दावूनि ॥८६॥
सुंदरत्वें रंभा तिलोत्तमा । जिया मंदरमथनीं जिंतिलिया रमा ।
रमेहूनियां उत्तमा । उत्तमोत्तमा अतिरुपें ॥८७॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
yashawant hire
फारच छान आहे