सोयराईनें मनी करोनी विचार । म्हणे हा अविचार करूं कैसा ॥१॥
हा तंव आहे वृध्द ब्राह्मण । दंत कानहीन दुर्बळ तो ॥२॥
यासी अन्न देतां आपुला विचार । मज मारामार करिती लोक ॥३॥
विन्मुख हा जातां पति रागवेल । बोल हा लागेल कपाळासी ॥४॥
वंका म्हणे ऐसा करोनी निर्धार । ठेवी पायावर डोई तेव्हा ॥५॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
