‘बाबांकडे.’
‘कोठे राहतात बाबा?’
‘लांब तिकडे.’
‘त्यांचे नाव काय?’
‘मी बाबा म्हणते. इतर लोक रामाबुवा म्हणतात.’
‘साधू आहेत वाटतं?’
‘म्हणजे काय?’
‘डोक्यावर जटा, गळ्यात माळा, अंगाला भस्म.’
‘अय्या, असे नाहीत काही बाबा. ते साधे माणसासारखे आहेत.’
‘तुला ते आवडतात?’
‘हो.’
‘तुला कोणत्या नावने हाक मारतात?’
‘बेबी सरोजा.’
‘कोणत्या?’
‘बेबी सरोजा.’
प्रेमाने तिला एकदम जवळ घेतले. तिचे मुके घेतले.
‘सापडली. सापडली माझी सरोजा.’
‘मी तुमची नाही. जाऊ दे मला.’
‘मी जाऊ देणार नाही. ये, तुझी वेणी घालते छान.’
तिने त्या सरोजाला धरले. सुवासिक तेल तिच्या केसांवर घातले. तिच्या दोन बाजूंच्या दोन सुंदर लांब वेण्या घातल्या. त्यांत फुले घातली. तिने त्या सरोजाचे तोंड नीट पुसले.
‘आता तुला कपडे हवेत?’
‘मला जाऊ दे.’
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
