मजला तुझ्यावीण जगी नाही कोणी
मजला तुझ्यावीण जगी नाही कोणी।।
अगतिक निशिदीन
मजलागि वाटे
सदा दीन या लोचनी येई पाणी।। मजला....।।
मम कार्य जगी काय
न कळे मला हाय
स्थिती तात ही होत केविलवाणी।। मजला....।।
असेल जिणे भार
वाटे मला फार
जणू देई पाठीवरी कोणी गोणी।। मजला....।।
देवा दयाळा
हतदीन बाळा
घेऊन जा ठेवि निज पूज्य चरणी।। मजला....।।
-पुणे, ऑक्टोबर १९३४
तव अल्प हातून होई न सेवा
तव अल्प हातून होई न सेवा
मम कंठ दाटे
किती खंत वाटे
हुरहूर वाटे अहोरात्र जीवा।। तव....।।
सेवा करावी
सेवा वरावी
मानी नित्य बोले असे फक्त देवा।। तव....।।
किती दु:ख लोकी
किती लोक शोकी
परि काही ये ना करायास देवा।। तव....।।
दिसता समोर
किती सानथोर
झटती, मला वाटतो नित्य हेवा।। तव....।।
हृदयात सेवा
वदनात सेवा
उतरे न हातात करु काय देवा।। तव....।।
खाणेपिणे झोप
मज वाटते पाप
वाटे सदा तात! की जीव द्यावा।। तव....।।
-पुणे, ऑक्टोबर १९३४
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
हमारे टेलिग्राम ग्रुप से जुड़े। यहाँ आप अन्य रचनाकरों से मिल सकते है। 