पुजेच्या प्रांतीं अभ्यंग करी ॥

झडकरी उठे स्वामी येंई लवकरीं ॥

रत्‍न खचित आसन घातलें कुसरी ॥

तयावरी बैसे मोरया क्षण एक भरी ॥१॥

जयदेव जयदेव जय (श्री) मंगलमूर्ति ॥

आरति (भावार्थी) ओवाळूं तुज एक चित्तीं ॥जयदेव० ॥धृ०॥

पुष्पवासिक तेल आणिलें अपुर्व ॥

सर्वांगीं चर्चिन तुज मी सुंदर ॥

नाना परिमळ सहित उटणें तुजलावी ॥

यावें यावें मोरया उशीर तूं न लावी ॥जयदेव० ॥२॥

उष्णोदक देवा आणिलें तुजकारणें ॥

तयासीं उपमा काय देऊं मी नेणें ॥

आपुले हस्तें करुनि घालिन तुज वरी ॥

सनाथ करी मोरया येंई लवकरी ॥जयदेव० ॥३॥

ऐसी करुणा ऐकूनी आले गणपती ॥

समर्पिलें तयासीं अनुक्रमें एक चित्तीं ॥

आणुनि पीतांबर कासे कसिला ॥

तयाच्या प्रकाशें दिनकर लोपला ॥जयदेव० ॥४॥

कस्तुरी मळवट भाळीं रेखिला ॥

तयावरी मुक्ताफळाच्या अक्षता शोभल्या ॥

बावन चंदन कैसा अंगीं चर्चीला ॥

अनेक पुष्पांच्या (दुर्वांच्या) माळा शोभल्या ॥जयदेव० ॥५॥

आणुनि धूपदीप दाखविला भक्ता ॥

नैवेद्य समर्पिला तुज मंगलमूर्ती ॥

त्रयोदशगूणी तांबूल मूखीं शोभतो ॥

सुरंग रंगित दंत दिसतो सूरेख ॥जयदेव० ॥६॥

सूवर्ण दक्षिणा चरणीं (पायीं) ठेविली ॥

पंचप्राण करुनि तुज निरांजनी ॥

पुष्पांजली कैसी वाहिली तुजसीं ॥

पूजा मी करुं नेणे मज क्षमा करी ॥जय० ॥७॥

सुरेख मंचक कैसा घातला मंदिरीं ॥

तयावरी पासोडा शोभे कुसरी ॥

नाना पुष्प याती तयावरी शोभती ॥

तेथें (मोरया) निद्रा करी तूं मंगलमूर्ति ॥जयदेव० ॥८॥

ऐसें शेजेवरी पहुडले गणपती ॥

सिद्धि बुद्धि चरण संवाहन करिती ॥

भक्तासीं आज्ञा देतो गणपती ॥

आणिक वर्णूं नेणें मी अल्पमती ॥जयदेव० ॥९॥

ऐसी शेज तुझी न वर्णवे वाणी ॥

श्रमला शेष हा राहिला मौनी ॥

कृपा करी तूं दीना (दासा) लागूनी ॥

दास तुझा विनवितो ह्मणे चिंतामणी ॥जयदेव ॥१०॥

वारांचा आरती संग्रह